เกาะมันนอก (Part II)

การนอนที่นี่ถือเป็นการนอนที่ทรมานมาก เพราะมีโรงสีย่อย ๆ ถึง 4 โรงด้วยกัน (มีเรากับพี่เล็กเท่านั้นที่ไม่นอนกรน.....เฮ้อ กว่าจะเช้าได้) แต่นอกจากเราที่นอนไม่หลับแล้ว พี่ฮุ้งก็เป็นอีกคนที่นอนไม่หลับ เนื่องจากแกเป็นคนที่กลัวจิ้งจก ตุ๊กแกมากๆๆๆ และเป็นคราวเคราะห์ที่เกาะนี้อุดมไปด้วยตุ๊กแก (นอกบ้าน) และจิ้งจก (ในบ้าน) ก่อนนอนก็มีจิ้งจกอยู่ในบ้าน 2 ตัว และซาลาเปาที่ชัยทิ้งไว้ในบ้านก็กองอยู่ตรงทางเดินตอนกลับเข้าบ้านและแหว่งไปครึ่งอัน ซึ่งเกินความสามารถของจิ้งจกที่จะกินเข้าไปได้ถึงขนาดนั้น พี่ฮุ้งจึงสรุปเอาเองว่าเป็นการกระทำของตุ๊กแก ทำให้พวกเราต้องแยกย้ายกันไปค้นหาจนทั่วบ้าน และไล่จับจิ้งจก 2 ตัวนั้นจนเหนื่อย (มีจิ้งจกตัวนึงหนีเข้าไปซ่อนใต้เตียงพี่ฮุ้งอีกต่างหาก)

ฝนที่ตกตลอดคืนเรื่อยมาจนถึงเช้า ทำให้กำหนดการเดิมคือการดำน้ำตื้นที่โขดหินนอกเกาะต้องงดไป พวกเราจึงหันมาเดินเที่ยวรอบเกาะ โดยมีนายจุ๋ยอาสานอนจองกระท่อมริมหาดให้ ปล่อยให้พวกเราเดินถ่ายรูปกันตามหาดด้านอื่นของเกาะซึ่งมีแต่ก้อนหินใหญ่ๆ และขยะ สลับกับเดินผ่านต้นไม้โปร่งๆ ไปตามแนวเกาะ ก่อนจะมาครบรอบก็เจอเรือประมงลำเล็กที่ออกไปวางข่ายในทะเล ได้ปู ปลา หอยเต้าปูน และลูกปลาฉลาม แต่จริงๆแล้ว อาหารส่วนใหญ่ของพวกเราจะแช่แข็งมาจากฝั่ง เมื่อกลับไปที่กระท่อม นายจุ๋ยก็นอนหลับพุงอืดไปเรียบร้อยแล้ว แถมจองไว้ 2 หลัง สำหรับพวกเรา 1 หลัง แล้วตัวมันก็นอนห้ามใครรบกวนอีก 1 หลัง ชัยเลยต้องจำยอมมาเข้ากลุ่มกับพวกผู้หญิง (ปากมาก) อย่างพวกเรา

กินข้าวเที่ยงเสร็จ เราก็ขอกุญแจบ้านกลับไปนอนให้สบาย หลังจากบ่นคนอื่นมาตลอดเช้าว่ากรน (โครต) หนวกหู แต่ไม่นานคนอื่นๆ ก็ตามมาทีละคน โดยบอกว่าแดดร้อน ลมแรงจนทนไม่ไหว ทิ้งคุณปรีชานอนอืดต่อไปริมทะเล

จนเย็นเราก็ได้เล่นน้ำทะเลสมใจ ยัยหมอปุ้มทนรบเร้าไม่ไหวต้องลงมาเป็นเพื่อน จุ๋ยกับชัยตามมาทีหลัง ก็เลยชวนกันไปเช่าแว่นดำน้ำกัน ซึ่งพอจะมีปลาให้ดูอยู่บ้างถึงจะไม่มีปะการังเลย พอขึ้นจากน้ำก็ถ่ายรูปกันต่อ โดยนายจุ๋ย ที่คาดว่าคงจะอ่านหนังสือ Image ที่ยืมมา เกิดอยากจะถ่ายรูปโชว์กล้าม (ที่เราเรียกว่าไขมัน) ส่วนเราก็เป็นตากล้องที่ช่วยโพสต์ท่าให้เสร็จ กะว่าจะเอาไปเผยแพร่ทางเนตให้เป็นขี้ปากเพื่อนๆ หลายๆวัน (ผิดคาด ที่เจ้าตัวเห็นรูปแล้วภูมิอกภูมิใจซะอีก) ส่วนชัย พอรบเร้ามากๆ ก็ทำท่าจะถอดเสื้อให้ถ่ายเหมือนกัน แต่พอฟังว่าเราจะให้ถ่ายคู่กับจุ๋ยด้วยท่วงท่าที่ FHM ยังอาย เลยเปลี่ยนใจ
หลังจากนั้นก็เข้ารูปแบบเดิมๆ คือกินข้าวเย็นจนแน่นท้อง แล้วก็ไปนั่งผึ่งพุงนินทาคนรู้จักกันที่กระท่อมริมหาด ในวันรุ่งขึ้นจนถึงเที่ยง กระท่อมริมหาดก็ยังให้เราได้อาศัยอยู่ จน 13.30 น. ก็มีเรือมารับกลับ หลังจากถึงแผ่นดินใหญ่เรียบร้อย เราก็ขับยาวมาถึงกรุงเทพฯ แวะกินข้าวกันแถว รพ. พญาไท1 ก่อนส่งจุ๋ยกับชัยหน้าคอนโด แล้วก็มาแวะส่งหมอปุ้มที่บ้าน กลับถึงบ้าน 20.30 น.